ඔබ කියන කතාව සාධාරණයි... ඒත් මම මෙහෙම කිවුවොත් බුදුන් කවදාවත් කියල නෑ... සමථය වඩන්න එපා කියල... මොකද සමථය නැතිව විදර්ශනාව කියන්නේ හීනයක් නිසා... සමථයෙන් යන්න පුලුවන් උපරිමය මේ කුන්ඩලිණි ශක්තිය අවධි කිරීමෙන් පහසුවෙන් ලඟා වෙන්න පුලුවන්...එවිට අතිශය පහසුවෙන් විදර්ශනාව කරන්න පුලුවන්..මන්ද බුද්ධ දර්ශනයේ ඇති කසිණ භාවනා වශී කර වඩා අභිඤා ලැබීම අතිශය දුෂ්කර ක්‍රියාවක් වන නිසා...
ඉහත ප්‍රශ්න , අරුනාචලයේ ශ්‍රී රමණ මහ ඍෂි (1 කොටස) ලිපිය හා බැඳේ
උත්තර:
1. මහා කාරුණික බුදුරජානන් වහන්සේ , සමථයත් , විදර්ශනාවත් දෙකම අගය කළහ. විදර්ශනාව වඩාත් අගය කළහ. මක්නිසාද සංසාරයෙන් මිදෙන මග එය වන බැවිනි.
2. සමථ පුර්වාන්ගම විදර්ශනාව , විදර්ශනා පුර්වාන්ගම සමථය යයි ක්‍රම දෙකකි. විදර්ශනා වැඩීමට සමථය වඩා ධ්‍යාන ලබා තිබීම අවශ්‍ය නොවේ. බුසුන් කල සසුනේ සිටි බොහෝ මාර්ගඵල ලාභී රහත්හු ධ්‍යාන නොමැති ශුෂ්ක විදර්ශිකයෝය. ඔවුන්ගේ මාර්ගපල ලැබීමට ධ්‍යාන ලබා නොතිබීම භාදාවක් නොවිය. සමථය වඩා ධ්‍යාන ලබා එය විදර්ශනාවට හරවන කල , සංස්කාරයන්ගේ ත්‍රිලක්ෂණය වඩාත් හොඳින් , පැහැදිලිව තියුණු ලෙස ඒකාග්‍ර කරන ලද මනසට වැටහේ. නමුත් එය මාර්ගඵල ලැබීමට ප්‍රමාණවත් නොවේ. නුවණැසින් ඒ සංස්කාරයන් වසා සිටින , සිත මුලා කරන ඝනයන් බිඳ ඒවායේ යථාස්වභාවය ප්‍රත්‍යක්ෂ කල කල්හිම මාර්ඝ පල ලැබුවා වන්නේය. ධ්‍යාන ලබා තිබීම මාර්ගයට රුකුලක් පමණි. පයින් පැය දෙකකින් ගොස් හමාර කරන ගමන , මෝටර් රථයෙන් විනාඩි 15 න් ගොස් හමාර කරනවා වැන්න.
පාරිශුද්ධ විදර්ශනාව වඩනා කල්හිද සිතේ සන්සිඳීමක් ඇති වේ. එය ධ්‍යාන ලබන තත්වයට වර්ධනය වීමක් නම් බොහෝකොට සිදු නොවන බව මගේ නම් පෞද්ගලික අදහසයි. සංස්කාරයන්ගේ ස්වභාවය නොකඩවා නැවත නැවතත් චේදනය කරමින් විමසුමට ලක්කරන විතක්ක විචාර සහිත ඒ විදර්ශනා චිත්තය අතිශයින් මිහිරිය. සැම අතින්ම උසස්ය. පාර ලෞකිකය.
3. සමථයෙන් යා හැකි උපර්ම දුර නම් ලෝක ථුපිකා නම් වූ භාවග්‍රයයි. අතිශයින් සියුම් වූ නේවසඥා නාසඥ චිත්තය වඩා එහි යාම කුන්ඩලිනි ශක්තිය වැඩීමෙන් නම් කිසි ලෙසකින් වත් කල නොහැකිය. කලිනුත් සඳහන් කල පරිදි කුන්ඩලිනිය වැඩිම යනු විශ්ව ශක්තිය තමන්ට අවශ්‍ය පරිදි හැසිරවීමේ බලය ලබාගැනීමයි. එය සිතේ අධිපති භාවයක් නොව ශක්තියේ අධිපති භාවයකි.
විශාල දොඹකරයක් හසුරුවා වැඩ කරගැනීමට පුහුණු වීමට මනුෂ්‍යයෙකුට හැකිය. එය හැසිරවීමට පුහුණු වූ කල සාමාන්‍ය මනුෂ්‍ය ශරීරයකට කල නොහැකි විශ්මිත දේ පහසුවෙන් කිරීමට ඔහුට හැකිය. එනමුත් එයින් ඔහු දොඹකරයේ , අධිපති භාවය/වශය භාවය ලබා ගත්තා නොවේ. එය හැසිරවීමට හැකියාව ලැබුවා පමණි. මේ උදාහරණය ආශ්‍රයෙන් කල්පනා කොට වෙනස වටහා ගන්න.
4. බුදුදහමේ ඒකායන මාර්ගය මාර්ග ඵල හා නිවනයි. කසිණ භාවනා වශී කර වඩා අභිඤා ලැබීම යමෙකුට අවශ්‍ය නම් කල හැකිය. එනමුත් ඒ ධ්‍යාන , අභිඤා බුදුදහමේ ඒකායන මාර්ගය නම් නොවේ.
මේ මල්ලිගේ ප්‍රශ්න වලට උත්තර ලියාගෙන යනකොට මේ ලිපිය දැක්කා. ඔහුගේ සිතිවිලි වලත් මේ ෆෝන් මිලදී ගන්නා මිනිසුන්ගේ සිතිවිලි වලත් ඇති සමානත්වය කෙතරම් ද?
නියම දුරකතනයක මිල රු ලක්ෂයකි. ඩුප්ලිකේට් ෆෝනයක මිල රු පහළොස් දහසකි. එතරම් ලාභයට හොඳ දෙයක් ගැනීමට බැරි බව දැන දැනම මිනිසුන් පොර කකා ලාභ ෆෝන් ගනිති. මාස දෙකක් ගොස් එය කැඩී ගිය කල දොස් කියන්නේ තමන්ගේ මෝඩ කමට නොව ෆෝන් අලෙවි කල තැනැත්තාටය.
PHD එකක් ලබා ආචාර්ය කෙනෙක් වීම වසර ගණනාවක් ගතවන දුෂ්කර කාර්යයකි. එසේ හරි විදියට එය ගැනීමට හැකියාවක් නැත්තෝ , මුදල් ගෙවා හෝ ඇඳුනුම් කම මත ආචාර්ය උපාධියක් මිලට ගනිති. එය තම නමට අමුණා උජාරුවට පළඳිති. එනමුත් ඒ දෙකෙහි වෙනස අහසට පොලව මෙනි.
මිනිසුන් කෙතරම් පිට ඔපයට හා බොරු පොරොන්දු වලට , අනුකරණයට රවටෙත් ද? මිනිසුන් බොහොවකට අවශ්‍ය විශිෂ්ටත්වය නොවේ. විශිෂ්ටත්වය අනුකරණය කිරීමයි. ලංකාවේ මිනිසුන්ට වැරදී ඇත්තෙත් මේ හේතුව නිසාය.
දිලිසෙන සියල්ල රන් නොවේ. මර්ක් එකක් පැද විත් බැසි පමණින් ඔහු එහි අයිතිකරු ලෙස ගත නොහැකිය. ඔහු එහි රියදුරු විය හැක. ලාභ බඩුවේ හිලක් ඇත. ඉක්මනින් පහසුවෙන් ලැබෙන දේවල් වල කොලිටිය ප්‍රශ්නකාරිය. හැම තැනටම වඩා ලාබෙට ආර්ථිකෙන් ගත්ත තලගුලිවල පනුවන්ය. හර්දයාංගම ලෙස අස්වාභාවික ලෙස මිත්‍රශීලිව සිනි තවරා කතාකරන මිනිසුන්ගේ හදේ ඇත්තේ විෂය......
යලිත් මාතෘකාවට එමු. සමථය වඩා කසිණ භාවනා වශී කර වඩා අභිඤා ලැබීම අතිශය දුෂ්කර ක්‍රියාවක් විය හැකිය. විශිෂ්ටත්වයට කෙටි මං නොමැත. නියම මග ගොස් හරි විදියට PHD එකක් ලැබුවා වැන්න. කුන්ඩලිණි වඩා විශ්ව ශක්තිය තම වශයට ගෙන අභිඤා ලැබුවන් අනුකරණය කිරීමටද හැකිය. විවිධ ප්‍රතිභාර්ය පැමටද හැකිය. අභිඤා ලැබුවෙකු ලෙස පෙනී සිටිය හැකිය. නමුත් එය නියම චිත්ත දියුණුවක් නොවේ. මුදල් ගෙවා PHD එකක් ලබා ගෙන පැළඳ ගත්තා වැන්න. තමා , තමාවම රවටා ගැනීමකි .....
